Beelddenken is een manier van denken.
Iedereen doorloopt hetzelfde informatieproces bij het leren:

• opnemen
• verwerken
• opslaan/onthouden
• gebruiken

De voorkeur van opnemen/verwerken is niet hetzelfde voor iedereen.
Voor veel mensen is dat autitief (= horen) en voor sommigen is dat visueel (=zien).
Deze laatsten dat zijn de beelddenkers.

Iedereen als beelddenker geboren…

Idereen werd als beelddenker geboren. Een baby kan immers niet in taal denken gezien hij dat nog moet leren. Een baby denkt dus in beelden. Hij ziet aan de uitdrukking van het gezicht van zijn moeder dat ze van hem houdt, voor hem zorgt, enz.

Rond de 4 à 5 jaar doen de meeste kinderen de overstap van primair in beelden denken naar denken in woorden. 5 à 7% doet die overstap echter niet. Zij blijven in beelden denken. Dit zijn dus de beelddenkers.

Beredeneren of beleven?

Beredeneren:

De meeste mensen denken in woorden. Ze gebruiken daarvoor hun linker hersenhelft. Daar spelen zich volgende processen af: beredeneren, informatie opbouwen, planning en organisatie, tijdsbesef, details, woorden (taal), nummers (rekenen).
De “woorddenker” beredeneert dus de wereld.

Beleven:

Sommige mensen denken in beelden. Ze gebruiken daarvoor hun rechter hersenhelft. Daar spelen zich volgende processen af: beleven, ritme, ruimtelijke ordening, overzicht, verbeelding, dagdromen, kleur.
Beelddenkers beleven de wereld.

Stel je maar eens voor dat je gaat wandelen in het bos. Hoe “kijk” je naar bv. een mooie oude boom? Beredeneer je of beleef je?

Als je beredeneert dan denk je: “Wat staat daar een mooie boom.”

Als je de wereld beleeft dan zie je de boom niet alleen, je ruikt hem, je voelt, je rent om die boom, je beleeft hem, je bent één met je omgeving. Dit is heel erg intens! Er komen zo veel prikkels binnen dat het makkelijk wat veel wordt.

Beelddenkers herkennen zich dan ook vaak in eigenschappen van hoogsensitiviteit.